MENU

Roering in de wiekeborg

IMG_2013-150x150.kopie

Over reviews en zo

We krijgen veel mensen over de vloer, vogels van diverse en internationale pluimage. Mensen met allemaal hun eigen eigenaardigheden. Leuk om te observeren. Sommigen vragen ons wel eens wat er nou zo leuk is aan een het exploiteren van een B&B. Nou dat dus.

Vooral tijdens het ontbijt zie je hoe verschillend mensen zijn. De een heeft liever koffie dan thee, de ander vindt het lekker om een plakje bruinbrood te nuttigen naast die vers gebakken  Duitse bolletjes. Van onze verse jus d'orange smullen de meesten, maar er zijn er die tot mijn verbazing het flesje met het gele sap onaangeroerd laten. Dat geldt ook voor het ei. Tachtig procent vindt een (halfzacht) gekookt eitje wel lekker en gelukkig is er bijna nooit iemand die om een gebakken eitje vraagt.

Wat het beleg betreft kunnen ze te kust en te keur gaan. Van smeerkaas tot gewone kaas, van ham tot chocoladepasta en van talloze soorten hagelslag tot diverse soorten jam. De broodmand is bijna nooit helemaal leeg als de gasten vertrekken. Ze hebben tenslotte ook nog yoghurt, al of niet met muesli en honing. Bovendien roep ik altijd bij het ontbijt dat mensen moeten vragen als ze nog iets willen.  Dat deden wij een paar jaar geleden ook bij een B&B aan de Moezel, maar met elk twee broodjes was het maximum bereikt. Bij ons niet, met alle plezier vullen we aan.

En toch, u wilt het geloven of niet, zijn er bij ons nog ontbijt-criticaster bij wie het meer nooit vol genoeg is. Er zijn er bij die dat ook nog in een review opnemen. ''Ik had wel een beschuitje gelust'' tot ''er was voor iedereen maar een plak kaas en een plak ham.''

Hoe verschillend mensen zijn blijkt ook uit die reviews. De cijfers wisselen, niet sterk, maar ze wisselen. De laatste tien cijfers voor ons werk waren een 10, 8, 10, 9, 9, 8, 6, 9, 8 en een 9.  Die ene zes kwam nota bene van een Duitse vrouw die bij haar afscheid vroeg of ze nog een extra nachtje mocht blijven, want ze had zo van haar twee dagen bij ons genoten......

Een echtpaar uit Brabant was onlangs na 23 jaar camping noodgedwongen  toe aan iets nieuws, want de camping sloot de poorten, Een B&B leek hen wel wat. Ze hadden weken tevoren al geboekt en ik had ze rijkelijk voorzien van foto's en tekst. Bij hun aankomst voor hun vijfdaags verblijf  in de Wiekeborg hadden ze allerlei plannen waarbij het fietsen op de eerste plaats stond. Een paar uur later meldde het echtpaar zich bij de terrasdeur. ''We gaan naar huis. Dit is niks voor ons. Veel te klein....''